Zondag 29 september 2013
Gisteren was eindelijk weer zo’n dag waarvan ik dacht: dit
is een verhaaltje op mijn weblog waard. Niet dat er sinds de laatste ‘post’ –
tot mijn schrik al ruim een jaar geleden – niets interessants meer is gebeurd. Integendeel,
het was een druk jaar vol hoogtepunten, maar het kwam er gewoon niet van om
iets op te schrijven. Hoog tijd dat daar verandering in komt! Laat ik met
gisteren beginnen, en misschien komt er binnenkort nog wel een terugblik,
bijvoorbeeld op onze prachtige huwelijksreis naar Ecuador en de Galapagos
eilanden!
Gisteren dus. Op uitnodiging van vrienden die bijna
dagelijks Den Haag en omstreken uitkammen op zoek naar geringde meeuwen, toog
ik naar het strand bij Kijkduin. Naomi en ik hielden onszelf een paar uur zoet
met het scannen van groepen Zilvermeeuwen die bij eb massaal op de golfbrekers
aan het foerageren waren. Door de oostelijke wind was het laagwater nog iets
lager dan normaal, waardoor mooie zandbankjes droog vielen waar ook veel
meeuwen op stonden te rusten. Op het zand is het erg makkelijk om te zien of er
ringen zitten aan de poten. Doordat veel van deze meeuwen regelmatig in de stad
verblijven, zijn ze gewend aan mensen en dus niet erg schuw. Dat was maar goed
ook, want door het stralende weer waren er veel mensen op het strand. De
meeuwen lieten zich alleen af en toe verstoren door honden. Bijkomend voordeel
is dat de meeste geringde meeuwen goed benaderbaar waren en dus makkelijk af te
lezen.
 |
| Zilvermeeuwen op een van de golfbrekers bij Kijkduin |
 |
| Naomi in actie op het strand bij Kijkduin |
Het totale aantal meeuwen dat langs twee kilometer strand
aanwezig was, was indrukwekkend. Ik heb ze niet geteld, maar het zouden er meer
dan tweeduizend kunnen zijn geweest. Het overgrote merendeel bestond uit Zilvermeeuwen
van alle leeftijden. Er waren opvallend weinig Kleine Mantelmeeuwen,
waarschijnlijk zijn de meeste al vertrokken naar zuidelijker streken. Gelukkig
worden er ook veel Zilvermeeuwen geringd, dus we konden onze lol op. Naomi had
eerder die week al tientallen ringen afgelezen, dus dat beloofde veel goeds. Bij
de eerste golfbreker die we tegenkwamen stonden al 100+ Zilvermeeuwen en met
ringen was het ook meteen raak. Groene ringen, blauwe ringen en een oranje
ring, als ringaflezer kun je echt je hart ophalen hier! Met een telescoop had
ik enig voordeel ten opzichte van Naomi, die altijd alleen met een verrekijker afleest,
maar haar geoefende oog pikte de ringen er een stuk sneller uit. Het aflezen
van de code was wel eenvoudiger met de scoop en zo maakten we er een mooie ‘team
effort’ van. Naomi kende bijna alle meeuwen die we aflazen en bij vrijwel elke
code die ik opnoemde kreeg ik meteen een samenvatting van waar en wanneer ze de
vogel had gezien.
 |
| Eerstejaars Zilvermeeuw met blauw [XZ] |
 |
| Eerstejaars Zilvermeeuw met zwart [KZ] |
 |
| Volwassen Zilvermeeuw met rood [VT] |
Over het strand wandelden we van de ene naar de andere
golfbreker en we checkten ook een aantal groepen rustende meeuwen die wat hoger
op het strand stonden. Af en toe hadden we pech als een groep meeuwen werd
opgejaagd door een hond voordat we de poten hadden kunnen bekijken, maar we
kregen uiteindelijk een mooi aantal ringen in beeld. Alle geringde meeuwen
bleken uit Nederland te komen en voor het merendeel door dezelfde persoon te
zijn geringd, een apart kleurtje voor het jaar waarin de meeuw geringd is. Het
jaar waarin de vogel geringd is, is meestal ook het geboortejaar van de vogel,
want de meeste meeuwen worden in de broedkolonie geringd als ze nog niet kunnen
vliegen. Aan het einde van onze zoektocht – ik had Jonne inmiddels al gebeld
dat ik twee uur later thuis zou zijn dan beloofd – hadden we een respectabel
aantal van 34 kleurringen afgelezen. Voor mij een nieuw persoonlijk record! Hieronder
nog een paar plaatjes van de meeuwen die we vonden.
 |
| Volwassen Zilvermeeuw met rood [08] |
 |
| Derdejaars Zilvermeeuw met wit [D6] |
 |
| Volwassen Zilvermeeuw met geel [E189]/[E] |
 |
| Volwassen Zilvermeeuw met geel [E238]/[E] |
